Blog Bei śledzę z ciekawością od jakiś dwóch lat. Wypróbowałam nawet kilka przepisów (hitem nadal jest crumble z rabarbarem, przetestowane z różnymi owocami). Ale to pierwszy raz, kiedy postanowiłam wziąć udział w kulinarnym wyzwaniu. Festiwal Dyni 2013.
Za dynią nie przepadam. Próbowałam jej w cieście, próbowałam ją pieczoną. Ale nigdy mi nie podeszła. Być może nie udało mi się na trafić na odpowiednią odmianę.
Jedyna postać pod jaką dynię jestem w stanie znieść, ba, nawet ją lubię, to zupa. Wypróbowałam kilka przepisów i właściwie wszystkie były dobre. Niestety mojej drugiej połowie zawsze czegoś brakowało. Dopóki nie postawiłam na stole poniższej wersji. Pikantnej, z lekko kwaskowatym posmakiem.
To był strzał w dziesiątkę! Mój wielbiciel ostrych, azjatyckich smaków nie tylko zupę zaakceptował, ale nawet zgodził się na powtórkę w przyszłości :-).
Pikantno – kwaśna zupa z dyni
składniki na 6 – 8 porcji
2 łyżki oleju roślinnego
1 duża cebula, pokrojona w dużą kostkę
1 łyżka posiekanego czosnku
1 łyżka posiekanego świeżego imbiru
1 dynia (ok. 1,4 kg) obrana, wypestkowana i pokrojona w kostkę o boku 2,5 cm
240 ml białego wina wytrawnego
1,9 l bulionu drobiowego (może być z kostki)
6 traw cytrynowych
2,5 cm galangal, obrany i pokrojony na małe kawałki
3 – 5 świeżych papryczek chili, oczyszczone z pestek i pokrojone na małe kawałki
4 świeże lub mrożone liście kaffir
80 ml świeżo wyciśniętego soku z limonki
60 ml azjatyckiego sosu rybnego
1 łyżka cukru
sól, świeżo zmielony pieprz
Jedną łyżkę oleju rozgrzać w dużym garnku, na średnim ogniu. Dodać cebulę, czosnek, imbir, przykryć i gotować okazjonalnie mieszając aż cebula zmięknie (ok. 4 min.). Dodać dynię i wino, zagotować i gotować bez przykrycia dopóki ilość wina zostanie zredukowana o połowę (ok. 5 min). Dodać bulion i ponownie zagotować. Zmniejszyć ogień i gotować pod przykryciem aż dynia zmięknie (ok. 20 min).
W międzyczasie pokroić na kawałki trawę cytrynową (odrzucić około 2 cm z każdego końca). W rondelku rozgrzać pozostałą łyżkę oleju. Dodać trawę cytrynową, galangal i papryczki chili. Gotować mieszając aż składniki lekko zbrązowieją (ok. 1 min). Zdjąć z ognia.
Ugotowaną dynię zmiksować na puree (w blenderze albo za pomocą blendera ręcznego; w obu przypadkach uważać na rozpryskujący gorący płyn). Dodać mieszankę z trawą cytrynowa, liście kaffir, sok z limonki, sos rybny i cukier. Gotować bez przykrycia, na małym ogniu, przez 20 min.
Przelać zupę przez sito, wyrzucić to, co zostało na sicie. Doprawić solą i pieprzem.
Przepis pochodzi z książki „The Gourment Cookbook” pod edycją Ruth Reichl.
Bok choy (z tego co mi wiadomo to warzywko nie doczekało się jeszcze polskiej nazwy i pewnie szybko jej nie uzyska 😉 jest jednym z podstawowych warzyw w kuchni indonezyjskiej, ale również chińskiej i innych krajów tego regionu. Należy do rodziny kapustnych. Ma jasnokremowe, długie i wąskie chrupiące łodygi zakończone wielkimi żywo-zielonymi liśćmi. W odróżnieniu od kapust znanych w kuchni europejskiej jej głowa jest mniej zwarta i właściwie ‘pusta’ w środku. Widoczne na zdjęciu liście to wszystko – wewnątrz nie ukrywają się żadne małe łodyżki ;).
Szalotki, czosnek, papryczki chilli i tajskie, cundlenuts, kurkumę i imbir włożyć do robota kuchennego. Miksować aż do uzyskania w miarę jednolitej masy o konsystencji puree ziemniaczanego.
Przyprawa ta nie ma polskiej nazwy, będę więc używała popularnej wersji anglojęzycznej.