Poznawanie Nietoperzki

Czas na przyprawy o bardzo podobnym wyglądzie, ale zupełnie innym smaku i zastosowaniu. Zasadniczo kminku zwyczajnego NIE używa się w kuchni indonezyjskiej. Zdecydowałam się jednak o nim wspomnieć, ponieważ często jest mylony z kminem.

Fenkuł (Foeniculum vulgare)

Roślina pochodzi z basenu Morza Śródziemnego i w średniowieczu rozprzestrzeniła się za pośrednictwem przyklasztornych wirydarzy po całej Europie.
W wielu miejscach Azji fenkuł i anyż nazywają się tak samo, przede wszystkim ze względu na podobieństwo smaku – słodkiego i aromatycznego. W Indonezji i Malezji jest dodawany do pikli i niektórych curry, by wprowadzić lekko słodkawą nutę smakową.

Dutch – Venkel
English – Sweet Cumin
Indonesian – Adas manis

Kmin rzymski (Cuminum cyminum L.)

W wielu językach nazwa tej przyprawy odnosi się (mylnie!!!) do kminku.
Pochodzi z Azji Zachodniej, gdzie uprawiano go od czasów biblijnych.
Kmin rzymski jest znacznie bardziej popularny w Ameryce Łacińskiej, północnej Afryce i Azji. Jeśli chodzi o Europę to jest on używany przede wszystkim jako dodatek do serów holenderskich i francuskich. W większości krajów Europy północnej i wschodniej kmin rzymski nie ma dużego znaczenia i często jest postrzegany jako ‘zagraniczny/orientalny/egzotyczny kminek’. Jeszcze częściej istnieje mała rozbieżność między nazwami obu przypraw w danym języku, co prowadzi do wielu pomyłek w gotowaniu.
W Indonezji jest druga najważniejszą przyprawa po koriandrze. Jego lekko gorzkawy smak jest wykorzystywany do zbalansowania słodyczy curries na bazie mleka kokosowego. Kmin rzymski jest jedną z najbardziej podstawowych przypraw indyjskich. Wchodzi między innymi w skład mieszanki przypraw zwanej garam masala (co znaczy ‘gorąca mieszanka’). Oprócz kminu składają się nań koriander, czarny pieprz, indyjskie liście laurowe; do tego dodaje się małe ilości słodkich przypraw jak cynamon, goździki, kardamon, gałka muszkatołowa.

Dutch – Komijn, Djinten
English – Green Cumin
Indonesian – Jinten

Kminek (zwyczajny) (Carum carvi)

Bardzo często przyprawę tą określa się mianem zarezerwowanym dla kminu ( a to są dwie RÓŻNE przyprawy!).
Pochodzi z Europy Środkowej i Azji . Kminek jest postrzegany jako przyprawa typowa dla krajów niemieckojęzycznych. Równie popularna jest w Skandynawii i krajach nadbałtyckich.
W pozostałych regionach kminek jest raczej nieznany.
Jeśli w jakimkolwiek przepisie kuchni Środkowego Wschodu, Indii i Dalekiego Wschodu znajdzie się wzmianka o kminku to w 99% jest to efekt błędnego tłumaczenia, gdyż powinien znaleźć się tam kmin rzymski.

Dutch – Karwij, Wilde Komijn, Kummel
English – Caraway, Wild Cumin

Trackback URI | RSS komentarzy